Opgaan

In 2010 is Saskia een paar weken in Nieuw-Zeeland geweest. Daar zag ze een bijzondere bomenrelatie. De rata is een boom die zich begint te ontwikkelen op een andere boom, meestal een rimu (naaldboom), die hij als gastheer gebruikt. Vanuit de top van die boom laat hij lange wortels neer en laat die in de grond groeien. De gastheer-boom vermolmt geleidelijk. Zijn resten blijven de rata stutten, terwijl deze intussen zelf een stam vormt. De rata wordt hierom wel een 'killer tree' genoemd. Anderen vragen zich af of die benaming terecht is: de gastheer-boom is immers al een volwassen boom die hoe dan ook een keer aan zijn eind zou komen.
 De samengroeiing deed Saskia denken aan een innige, voedende liefdesrelatie. Ze schreef er een gedicht over vanuit de rimu.

al vele jaren

stond ik hier

gerijpt

op jou te wachten



stap na stap

laat ik mij nemen

gun jou

je volle groei



van kruin tot voet

omstrengeld

houd ik je

fier omhoog



zonverwarmd

vermolmend hout

opgaand

in jouw omarming

Blaadjes

De blaadjes zijn gehaakt door Anja

Met ingang van het mei/juninummer van Zin Magazine heeft singer-songwriter Stef Bos daarin een column.
Hij schrijft in zijn eerste bijdrage onder andere over zijn vader. Deze vergeleek ons mensen met blaadjes aan een boom. Op een gegeven moment laat je los en dwarrelt op de grond, en wordt op jouw beurt voedsel voor de boom. Uiteindelijk gaat het leven dus niet om de blaadjes maar om de boom.

Bezoeker van dit bos

Ik ben de warmte van je haard
In de koude nachten van de winter
De vriendelijke schaduw
Wanneer de zomerzon brandt
Ik ben de schoonheid van de Lente
De kleuren van de herfst
Ik ben de deur van je woning
De plank van je tafel
De stoel waarop je rust
Ik ben het bed waarin je slaapt
Ik ben het hout van je wieg
En van je kist bij je dood
Luister naar mijn verzoek:
Respecteer mij, geniet van mij
houd mij in ere

In het bos rond landgoed De Eese (bij Steenwijk) kom je dit boomgedicht tegen.

Wonder (vervolg)

Yvon had nog mooie detailfoto's van het ontkiemen van kastanje en eikel. Het blijft bijzonder dat proces op de voet te volgen. We hoeven er verder weinig aan toe te voegen... a dirty mind is a joy forever!

Wonder

Yvon heeft een jong eikje opgekweekt uit een eikel. Het blijft toch een wonder hoe zo’n straks machtige boom uit zo iets kleins voortkomt. De kastanjestek die ze ook probeerde, heeft het helaas niet gered.
Yvon overweegt het kleine eikje straks te planten bij de stronken van twee omgehakte bomen vlakbij haar huis.

Bij Saskia bevindt zich achter haar tuin een klein stukje bos. Ook daar komen de jonge eikjes overal op. In de tuin zelf verrijzen vooral piepkleine esdoorns. Die trekt ze toch maar tussen de beplanting uit... ze groeien razendsnel uit tot miniboompjes.

Welke boom ben ik?

Op de Keltische bomenhoroscoop kun je zien welke boom past bij jouw geboortedatum, als een soort van sterrenbeeld.
Anja blijkt dan een kastanje te zijn. Wat volgens haar aardig klopt: ”Ik heb enigszins kastanjebruin haar. En tegenover het huis waar ik geboren ben stond een grote kastanjeboom waar ik regelmatig contact mee maakte. toen hij (helaas) werd omgehakt was ik erg verdrietig. Ik heb toen een gedicht voor hem geschreven als afscheid. Helaas heb ik dat gedicht niet meer.”
Yvon is volgens de kalender een vijg, maar voelt zich meer verwant met taxus en kastanje. Saskia wil best een linde zijn, maar was misschien liever een berk geweest.

De bomenhoroscoop is overigens niet onomstreden. In de Keltische tijd groeiden sommige bomen die er op staan, nog niet in ons land.
Toch vinden wij het idee van een geboorteboom leuk.

Bosbaden

De eerste oefening: het bos begroeten

Op 5 september 2019 organiseerde Anja op verzoek een bosbadwandeling voor de universitaire ICT-afdeling waar haar man heeft gewerkt. Het was voor hen onderdeel van een team-uitje. Plaats van handeling was het compacte, bosachtige park rond kasteel Oud Poelgeest in Oegstgeest.

Anja putte uit haar ervaring met natuurdialoog-wandelingen en liet zich inspireren door het Japanse Shinrin-Yoku (bosbaden) waarover net een paar mooie boeken waren verschenen. In het kort: stil en langzaam in de natuur verkeren vermindert stress en ontspant, en heeft een gunstige uitwerking op bloeddruk en immuunsysteem. Planten en bomen scheiden etherische stoffen uit die een positief effect hebben op ons zenuwstelsel.

Het was een langzame, geconcentreerde wandeling met af en toe stilstaan of -zitten voor een oefening. Saskia ondersteunde Anja als tweede begeleidster en nam een deel van de toelichting vooraf en enkele oefeningen voor haar rekening.

De organisator was uiteraard op de hoogte, maar voor de deelnemers was de bosbadwandeling een verrassing. Heel rustig lopen, niet praten maar luisteren en de natuur op je laten inwerken: het kostte sommigen moeite om te schakelen naar hun zintuigen en hun binnenwereld. Toch vonden de meesten het een bijzondere ervaring en mochten we na afloop veel complimenten ontvangen.